Boş bir varsayım
umutsuzluğa rağmen
sana rağmen bir umut içimdeki..
Kaybedilmiş günlerin tesellisi olur mu?
Tüm geçkaldığım oyunlarıma
çocukluğuma mecbur bir tavırla
direnmeye müptela sancıların
tam ortasındayım;
öyle halsiz öyle hadsiz..
Dinmeyen yürek fırtınalarına itafen
yolların çıkmazına sürüklenen
Nerden geldiği bilinmez tükeniş..
Konuşunca diner sanıyorum
ve  yanılıyorum yine..

Alışıyorum sonra
sonra anlıyorum
ki bakma bana çoğu kez de saçmalıyorum;
öyle umarsız öyle düşerken işte..

Anlamları yorulan cümlerde arıyorum bazen seni
bazen anıyorum haberin olmuyor
toplasan kaç para eder ki bu kaybedişler..
Sahi kazanmayı yitireli çok oldu..
Sen beni unutalı kaç yıl  oldu?
Adı konmuyor işte;
öyle sebepsiz öyle kelimesiz işte..

Gün doğuyor odama bazen
perdeler kapalıyken
ama her sabah uyanarak başlamıyor..
Her gece duasın dilimde
her gece ayazsın tenimde..
Teslim oluşuma manasız kalsa da hayaller
yolu sana çıkan bir dilek tutuyorum
ben bile inanamıyorum;
öyle uykusuz öyle saçmasapan işte..

Söylesem ağzımdan taşacak
söylesem boyumu aşacak
pusulası ayarsız kederlere gebeyim ben..
Adresi belli bir avuç gözyaşı
şiire sitem katsa da
ve sen başkahramanı olsan da yine
Seni;
tarifsiz sessiz
öyle tahammülsüz
öyle çok seviyorum işte..